رشد تولید فولاد در چین تحت تأثیر چند عامل کلیدی بوده است:


برنامه‌ریزی دولتی:

دولت چین برنامه‌هایی مانند «برنامه پنج‌ساله» و «استراتژی تولید ملی» را برای افزایش ظرفیت تولید فولاد تعریف کرد.

هدف این برنامه‌ها تأمین نیاز داخلی، کاهش واردات و توسعه صادرات بود.


منابع غنی داخلی:

چین دارای ذخایر فراوان سنگ آهن و زغال سنگ است که مواد اولیه اصلی برای تولید فولاد هستند.

این منابع باعث کاهش هزینه تولید و افزایش رقابت‌پذیری فولاد چین در بازارهای جهانی شدند.


زیرساخت‌های عظیم داخلی:

توسعه سریع زیرساخت‌ها، مانند پل‌ها، راه‌آهن، و شهرسازی، نیاز به فولاد را به شدت افزایش داد.

پروژه‌های بزرگی مانند «جاده ابریشم جدید» و «شهرهای هوشمند» حجم عظیمی از فولاد را مصرف کردند.


هزینه تولید پایین:

نیروی کار ارزان، انرژی ارزان و مقیاس تولید گسترده باعث کاهش هزینه‌های تولید فولاد شد.

این مزایا چین را به بزرگ‌ترین تولیدکننده و صادرکننده فولاد تبدیل کردند.


حمایت‌های مالی و سیاستی دولت:

دولت چین از شرکت‌های فولادسازی با ارائه یارانه، کاهش مالیات و تسهیلات بانکی حمایت کرد.

برخی از شرکت‌های بزرگ مانند Baowu Steel با حمایت دولت به غول‌های صنعتی تبدیل شدند.


تمرکز بر صادرات:

پس از تأمین نیاز داخلی، چین شروع به صادرات فولاد به بازارهای جهانی کرد.

قیمت‌های رقابتی باعث شد فولاد چین در بسیاری از کشورها جایگزین تولیدات محلی شود.


وضعیت کنونی فولاد در چین

امروزه چین بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد در جهان است و سهمی بیش از ۵۰ درصد از تولید جهانی دارد. این کشور دارای زیرساخت‌های تولیدی مدرن، تکنولوژی‌های پیشرفته، و شرکت‌های بزرگی مانند:


China Baowu Steel Group

HBIS Group

Ansteel Group


در نتیجه رشد صنعت فولاد چین نتیجه برنامه‌ریزی دقیق دولتی، استفاده از منابع داخلی، و انتقال موثر تکنولوژی از کشورهای توسعه‌یافته بود. این کشور اکنون نه‌تنها یکی از تولیدکنندگان اصلی فولاد در جهان است، بلکه با صادرات گسترده خود نقش کلیدی در بازار جهانی ایفا می‌کند.